آیا انیمیشن The Simpsons به پایان راه خود رسیده است
با توجه به وضعیت فعلی انیمیشن سیمپسون ها، چه سرنوشتی در انتظار قدیمیترین مجموعهی حال حاضر تلویزیون آمریکا خواهد بود؟
سیمپسونها (The Simpsons) اگرچه طولانیترین مجموعهی تلویزیونی ویژهی ساعات پربیننده در تاریخ تلویزیون آمریکا به حساب میآید، اما اخیرا زمزمههایی دربارهی پایان قریب الوقوع این مجموعهی محبوب تلویزیونی شنیده میشود. در نزدیک به سه دهه قدمت سیمپسونها، هیچ چیز نتوانسته روند پایدار تولید کار را دچار اختلال کند و این مجموعه همواره از گرفتار آمدن در مشکلات رایج در دنیای سریال سازی قسر در رفته است. نه به دام تغییر نویسندگان کار افتاده که در مجموعههایی از این دست، امری اجتنابناپذیر محسوب میشود. نه با مشکل سال ۲۰۰۰ (Y2K) دست به گریبان شده و نه حتی با دردسر تغییر بازیگران یا انصراف اعضای اصلی. حتی اپیزود پر انتقادی همچون Homer vs. Dignity که از بسیاری از خطوط قرمز عبور کرد و اعتراض گستردهی تماشاگران را نیز بر انگیخت و همینطور اپیزود دور از ذهن Lisa Goes Gaga هم نتوانست تهدیدی جدی برای سازندگان مجموعه به حساب بیاید.
اخیرا گزارش شده که کمپانی والت دیزنی به دنبال خرید بخش عمدهای از کمپانی فاکس قرن بیستم بهویژه بخش فیلم و تعدادی از شبکههای تلویزیونی آن است که این مسئله میتواند سرنوشت تعداد زیادی از آثار مطرح سینما همچون مردان ایکس (X-Men)، آواتار (Avatar)، بیگانه (Alien)، غارتگر (Predator)، عصر یخبندان (Ice Age) و تعدادی از فیلمهای ابرقهرمانانهی فاکس حول محور شخصیتهای مارول را دچار دگرگونی کند. با وجود این، دیزنی در کنار توجه ویژهی خود به این آثار سینمایی، از توسعهی آثار خود در مدیوم کوچک تلویزیون نیز غافل نخواهد شد و بدون شک، بخشی از تمرکز خود را به تولید مجموعههایی درخور نام بزرگ خود معطوف خواهد کرد. در این میان، سوالی که مطرح میشود این است که حفظ مجموعهی سیمپسونها تا چه میزان برای دیزنی حائز اهمیت خواهد بود؟
سیمپسونها همچنان جایگاه خود را بهعنوان یکی از بهترین نمایشهای تلویزیونی تمام دورانها حفظ کرده است. بگذریم از اینکه برخی از فصول سریال همچون فصلهای ۳، ۹ و ۱۰ فاقد کیفیت لازم بودند، ولی این مجموعه ضمن حفظ جنبهی سرگرمکننده بودن خود با تکیه بر خلاقیت، تیزهوشی و جنبههای عاطفی، خصوصا در فاصلهی بین فصلهای ۳ تا ۹ که به عصر طلایی نیز شهرت یافته است، به چنان موفقیت شگفتانگیزی دست یافت که به سرعت به قلبهای مردم راه پیدا کرد و تبدیل به بخشی از فرهنگ جامعه شد.امتیاز بینندگان به سیمپسونها در حال کاهش یافتن است و همین مسئله میتواند نقطهی آغازی بر نگرانیهای موجود باشد
با وجود تمام موفقیتهای سیمپسونها، امتیاز بینندگان به این مجموعه هفته به هفته در حال کاهش یافتن است و همین مسئله میتواند نقطهی آغازی بر نگرانیهای موجود باشد. البته مدیران فاکس در حرکتی متقابل، نهتنها ساعت پخش یکشنبه شبهای خود را از سیمپسونها نگرفتند، بلکه تولید آن را نیز تا فصل سیام، یعنی سال ۲۰۲۰ تمدید کردند. در این شرایط، تنها چیزی که میتواند تولید سریال را متوقف کند، کنارهگیری یکی از صداپیشگان کلیدی کار همچون دن کستلانتا یا نانسی کارترایت خواهد بود؛ یا همچون هری شیرر که در سال ۲۰۱۵، سازندگان کار را تهدید به ترک کرد، ولی مدتی بعد با عقد قراردادی جدید، دوباره رضایت وی برای بازگشت به مجموعه جلب شد.حفظ سیمپسونها برای سران فاکس، به نوعی یادآور سلطهی این شبکه بر شبکههای دیگر، در دوران عصر طلایی این مجموعه است
فاکس بهخوبی از اهمیت سیمپسونها باخبر است و سعی دارد به هر نحوی تولید آن را ادامه دهد. سران فاکس بهتر از هر کسی میدانند که این مجموعه در دهههای اخیر تا چه میزان موجب سربلندی شبکه شده است. در روزگاری که شبکه رسانهای فاکس، کودکی نوپا به حساب میآمد، پخش سیمپسونها آغاز شد و این مجموعه در مدت کوتاهی با تکیه بر محبوبیت خود، این اجازه را به فاکس داد که با شبکههای سنتی و پرطرفدار تلویزیون به رقابت بپردازد و حفظ سیمپسونها برای سران فاکس، به نوعی یادآور سلطهی این شبکه بر شبکههای دیگر، در دوران عصر طلایی این مجموعه است. از طرفی سیمپسونها پرچم دار ساخت انیمیشنهای بزرگسالانه است و پس از توفیق این مجموعه، مجموعههای بسیاری با الگوبرداری از آن ساخته شدند. پس اگر انتخاب با فاکس باشد، قطعا آنها مایلند تا این مجموعه را تا زمانی که بساط زمین برپا است، ادامه دهند.
در نقطهی مقابل باید دید دیزنی تا چه میزان تمایل به بقای سیمپسونها دارد. سران والت دیزنی با جدیت تمام به دنبال گسترش سرویس استریم خود هستند تا بدین وسیله با کمپانیهای قدرتمندی نظیر نتفلیکس به رقابت بپردازند. در این میان، ادامه دادن یک مجموعهی ۶۲۳ اپیزودی، بیش از چیزی است که آنها بدان نیاز دارند. در واقع قسمتهای جدید سیمپسونها در مقایسه با کل مجموعه، همچون قطرهای در برابر یک اقیانوس است و میتوان شرط بست که دیزنی اهمیت چندانی برای شکافی نیم ساعته در شبهای یکشنبهی خود قائل نخواهد بود. در پاسخ به سرنوشت نهایی سیمپسونها میتوان نگاهی نیز به کارنامهی والت دیزنی در سالهای اخیر انداخت. باب ایگر بهعنوان مدیر عامل دیزنی، سال ۲۰۰۶ با رقم ۷.۴ میلیارد دلار، حقوق شرکت پیکسار (Pixar) را خریداری کرد و در گام بعدی، با پرداخت مبالغ ۴ میلیارد دلار و ۴.۰۴ میلیارد دلار، به سراغ استودیوهای مارول (Marvel) و لوکاس فیلم (Lucasfilm) رفت. دیزنی حتی مالکیت مجموعهی قدیمی ماپتها (The Muppets) را نیز در اختیار گرفت و در ادامه، چندین فیلم را با محوریت شخصیتهای آن روانهی سینماها کرد. تمام این استودیوها روشهای متفاوتی برای جذب مخاطب دارند، ولی در نهایت، ماهیت آنها برای دیزنی کاملا یکسان است. برندهای مختلف را از آن خود کن و در ادامه، یا جهان آنها را گسترش بده یا تغییراتی اساسی در آنها ایجاد کن. اما در این هیاهو، آیا برند سیمپسونها برای دیزنی مسئلهی جذابی است؟ادامه دادن یک مجموعهی ۶۲۳ اپیزودی، بیش از آن چیزی است که دیزنی بدان نیاز دارد
سیمپسونها در تمامی این سالها توانسته است تا حدود زیادی مخاطبان خود را راضی نگه دارد. این مجموعه با ساختار کلاسیک خود، مردم را جذب کرده، آنها را میخنداند و در ادامه، به دست فراموشی سپرده میشود. با وجود این، شخصیتهای این مجموعه به شخصیتهای مجموعههایی نظیر لونی تونز (Looney Tunes)، هانا-باربرا (Hanna-Barbera) و حتی شخصیتهای خود دیزنی همچون میکی ماوس شباهتهای زیادی دارد. با این اوصاف، دیزنی صرفا به واسطهی میراث سیمپسونها، حاضر به ادامه دادن این مجموعه نخواهد بود و صرف زمانی ویژه روی این پروژه نیز در میان اولویتهای این کمپانی عظیم قرار نمیگیرد. البته ممکن است دیزنی برای ادامهی این مجموعه یا آوردن آن به دنیای سینما، نقشهی خاصی در سر داشته باشد، ولی در نقطهی مقابل میتواند با انصراف از تولید آن، سیمپسونها را پیش از آنکه به پوچی برسد به جاودانگی برساند.
مت گرونینگبالاترین رقم پرداختی فاکس به سال ۲۰۰۸ برمیگردد که در این زمان، دستمزد صداپیشگان به عدد ۴۰۰ هزار دلار برای هر اپیزود رسید
یکی دیگر از مسائلی که در سرنوشت سیمپسونها بسیار تأثیرگذار خواهد بود، مسئلهی توجیه اقتصادی این مجموعه برای دیزنی است. وقتی تولید سیمپسونها در سال ۱۹۸۹ آغاز شد، صداپیشگان مجموعه برای هر قسمت مبلغ ۳۰ هزار دلار دریافت میکردند که با توجه به ناشناخته بودن اکثر این هنرمندان، این عدد برای دورهی خود، رقم بسیار زیادی به حساب میآمد. ولی فاکس از همان زمان، به دنبال تولید اثری متفاوت بود و هیچ ابایی از دست به جیب شدن و پرداختهای آنچنانی نداشت. صداپیشگان مجموعه در سال ۱۹۹۸ برای هر اپیزود، مبلغ ۱۲۵ هزار دلار را دریافت میکردند و این رقم در سال ۲۰۰۴ به ۳۶۰ هزار دلار برای هر اپیزود رسید. در این هنگام مشکلاتی بین صداپیشگان مجموعه و سران شبکه بر سر مبلغ قراردادها پیش آمد و کار به جایی رسید که فاکس هنرمندان مجموعه را تهدید کرد که با حذف شخصیت آنها، داستان مجموعه را بازنویسی خواهد کرد، ولی در واقع هیچکس تهدید شبکه را جدی نگرفت. بالاترین رقم پرداختی فاکس به سال ۲۰۰۸ برمیگردد که در این زمان، دستمزد صداپیشگان به عدد ۴۰۰ هزار دلار برای هر اپیزود رسید. با وجود این، با آغاز دههی جدید و افت سیمپسونها، دیگر هزینههای فاکس با آنچه که به خزانهی شبکه باز میگشت همخوانی چندانی نداشت و همین مسئله سبب شد تا دستمزد ستارگان مجموعه تا رقم ۳۰۰ هزار دلار برای هر اپیزود کاهش یابد. همین کاهش بودجه، فاکس را مجاب کرد تا پس از ۲۷ سال همکاری مداوم با الف کلاسن بهعنوان آهنگساز مجموعه، نهایتا با وی قطع همکاری کند. باید به این نکته توجه داشت که در چنین سریالهایی، حفظ ستارگان مجموعه برای یک مدت طولانی، کار بسیار دشواری به حساب میآید؛ کاری که فاکس تا به امروز به هر ترتیبی موفق به انجام آن شده است.
مت گرینینگ بهعنوان یکی از سازندگان سیمپسونها در حال حاضر در تدارک ساخت مجموعهای مشابه با نام تخریب (Disenchantment) برای نتفلیکس است و بسیاری، این موضوع را نشانهای آشکار برای پایان یافتن سیمپسونها در آیندهای نزدیک میدانند. پیش از این، آل جین نیز بهعنوان یکی از تهیهکنندگان سیمپسونها، پیشبینی کرده بود که این مجموعه در فصل سیام به اتمام خواهد رسید. بدین ترتیب سیمپسونها علاوه بر تعداد فصلها، در تعداد اپیزودها نیز از ۶۳۶ اپیزود سریال وسترن Gunsmoke عبور کرده و رکورد جدیدی را در این زمینه به نام خود ثبت خواهد کرد.
سام سایمون و مت گرونینگ
مجموعهی سیمپسونها که داستان زندگی هومر سیمپسون و خانوادهاش را در شهر خیالی اسپرینگفیلد روایت میکند، برای نخستین بار در تاریخ هفدهم دسامبر سال ۱۹۸۹ در شبکهی فاکس به نمایش درآمد و از آن زمان تا به امروز، پخش این مجموعه به صورت هفتگی، در تمام طول سال به جز ماههای ژوئن، جولای و آگوست ادامه دارد. توسعهدهندگان این مجموعه، مت گرونینگ، سام سایمون و جیمز ال. بروکس هستند که از میان آنها سایمون در سال ۲۰۱۵ در اثر سرطان رودهی بزرگ درگذشت. جالب اینجا است که گذر زمان، هیچ تأثیری روی شخصیتهای سیمپسونها نمیگذارد و آنها پس از گذشت نزدیک به سه دهه، همچنان در سن و سال فصل آغازین مجموعه باقی ماندهاند. یکی از خلاقیتهای سازندگان سیمپسونها، استفاده از عناصر سریالهای مشهور و فیلمهای ماندگار در لابهلای داستان خود و اشاره به آثار فرهنگی و المانهای زندگی آمریکایی است که توجه به این نکات، جنبهی شیرینی را به مجموعه بخشیده است؛ مجموعهای که صرف نظر از هر سرنوشتی، تا به همینجا نیز نام خود را در میان برترین آثار تلویزیونی تاریخ و همچنین در فرهنگ عمومی جامعهی آمریکایی جاودانه کرده است.
منبع : زومجی
0 دیدگاه