بازیگر نقش واریس از نویسندگی شخصیتش در چند فصل اخیر Game of Thrones راضی نیست

بازیگر نقش واریس از نویسندگی شخصیتش در چند فصل اخیر Game of Thrones راضی نیست

کنلت هیل، بازیگر نقش واریس در مصاحبه‌ی اخیرش گفته که دل خوشی از وضعیتِ نویسندگی شخصیتش در چند فصل آخر سریال ندارد.

این خبر بخش‌هایی از سریال Game of Thrones را تا پایان قسمت پنجم فصل هشتم فاش می‌کند

.

.

.مقالات مرتبطنقد سریال Game of Thrones؛ قسمت پنجم، فصل هشتمسریال Game of Thrones: اسطوره‌های آزور آهای و شب طولانی از کجا سرچشمه می‌گیرند؟

یکی از قربانیان میلیونی «ناقوس‌ها»، اپیزودِ پنجم فصل آخرِ «بازی تاج و تخت» (Game of Thrones)، واریس بود و کنلت هیل، بازیگر این نقش در مصاحبه‌ای که به تازگی با اینترتینمنت ویکلی داشته، جلوی خودش را از بیانِ احساساتِ واقعی‌اش درباره‌ی نحوه‌ی به پایان رسیدن کارِ شخصیتش در سریال نگرفته است. او در مصاحبه‌اش از اینکه سریال، شخصیتِ پُرطرفدارش را در طول چند فصل آخر از کانون توجه به گوشه‌ها کشانده ابراز ناامیدی کرده است. وقتی از او پرسیده می‌شود که بیشتر از همه از سلب شدن چه چیزی از واریس ناامید شده، هیل جواب می‌دهد که کاراکتر او می‌بایست در فصل هفتم یک دیدار نهایی با لیتل‌فینگر به عنوانِ نمسیسِ واریس می‌داشت:

فکر کنم نویسنده‌ها تلاش کردند تا این کار را انجام بدهند، ولی نتوانستند. این‌طور به نظر می‌رسد که انگار من بعد از فصل ششم، ناگهان دیگر کاری برای انجام دادن نداشتم. نمی‌توانم شکایت کنم؛ به خاطر اینکه بالاخره من شش فصل عالی به‌علاوه‌ی چند سکانس عالی در دو فصل آخر داشتم. اما از لحظه‌ای که واریس نتوانست تا قبل از مرگِ لیتل‌فینگر هیچ سکانسی با او داشته باشد، همه‌چیز یک ذره برای من تغییر کرد.

هیل روی این نکته تاکید می‌کند که او از کلِ سریال ناراضی نیست و در واقع تجربه‌ی کلی‌اش از حضور در این سریال را «خارق‌العاده» توصیف می‌کند و اعتراف می‌کند که ممکن است ابراز ناامیدی‌اش باعث شود که خودخواه به نظر برسد. اما با این حال، این بازیگر نمی‌تواند جلوی خودش را از ناراحتی درباره‌ی اینکه چگونه نقشِ واریس در داستان در طول چند سال اخیر کمرنگ شد بگیرد:

اینکه نتوانستم تا یک سکانس نهایی با لیتل‌فینگر داشته باشم بدجوری توی ذوقم خورد. از این ناراحت شدم که اگر او نمسیسِ کاراکتر من بوده است، من چرا حتی نباید یک سکانس برای واکنش نشان دادن به مرگش داشته باشم. در طول چند فصل آخر احساسم این است که کاراکترم بیش از پیش به یک کاراکتر جانبی تبدیل شد و نویسند‌ه‌ها بیشتر روی دیگران تمرکز می‌کردند. مشکلی نیست. طبیعتِ سریال‌های چندشخصیتی همین است. ولی از طرفی یک‌جورهایی ناراحت‌کننده بود. تجربه‌ام در این سریال به‌طور کلی مثبت و خارق‌العاده بود، اما فکر کنم چند فصل آخر جزو فصل‌های موردعلاقه‌ام نباشند.هیل البته از کلِ سریال ناراضی نیست و درواقع حضور در آن را «خارق‌العاده» توصیف می‌کند

وقتی از هیل پرسیده می‌شود که سکانس‌های موردعلاقه‌اش در سریال، کدام هستند، او از لحظاتی که واریس و تیریون در حال سفر هستند به عنوان به‌یادماندنی‌ترین لحظاتِ فیلمبرداری‌اش یاد می‌کند. هیل از این صحنه‌ها برای اشاره به این نکته استفاده می‌کند که چرا «بازی تاج و تخت» از زمانی که نویسنده‌ها دیگر نمی‌توانستند از کتاب‌های جرج آر. آر. مارتین به عنوان هدایت‌کننده‌شان استفاده کنند تغییر کرد. «بازی تاج و تخت» از فصل ششم با اینکه می‌توانست دو کتاب «ضیافتی برای کلاغ‌ها» و «رقصی با اژدهایان» را اقتباس کند، اما نویسندگان ترجیح دادند داستانی را که اکثرا اختراع خودشان بودند روایت کنند:

فکر می‌کنم مواردی که در صحنه‌های سفر واریس و تیریون گفته می‌شود با دقتِ خوبی طبیعتِ آدم‌های عجیب و غریب و طردشده‌ها را درک می‌کرد؛ به شکلی که وقتی سریال از کتاب‌ها جلو زد، آن را از دست داد. توجه‌ی ویژه‌‌ای که به آدم‌های طردشده‌ی این دنیا می‌شد دیگر به اندازه‌ی گذشته تاثیرگذار نبود. این فصل و فصل گذشته صحنه‌های عالی متعددی داشتند، اما سپس شخصیت من در پایان آنها حاضر می‌شد و درباره‌ی گزارش آب و هوا حرف می‌زد؛ بنابراین فکر می‌کردم که واریس دارد دانشش را از دست می‌دهد. اگر او چنین آدم باهوشی بود و چنین منابعی داشت، چه شد که ناگهان دیگر هیچ چیزی نمی‌دانست؟ این موضوع به مقدار ناامیدی‌‌ام افزود. حالا این مشکلات با پایان‌بندی خیلی خوبی که شخصیتم دریافت کرده ترمیم شده‌اند. اما این موضوع چند فصلی بود که برایم اعصاب‌خردکن شده بود.

در دیگر خبرهای مربوط به «بازی تاج و تخت» می‌توانید رکوردشکنی اپیزود «ناقوس‌ها» از لحاظ تعداد بیننده، درخواست طرفداران برای بازسازی فصل هشتم سریال، بدل شدن «ناقوس‌ها» به بدترین اپیزود تاریخ این سریال در سایت راتن تومیتوز و ابزار رضایت استیون کینگ از فصل هشتم را هم بخوانید.