افشاگری صبا کمالی از پشت پرده سینمای ایران

افشاگری صبا کمالی از پشت پرده سینمای ایران

صبا کمالی، بازیگر ایرانی، اخیرا در مورد اتفاقات پشت پرده سینمای ایران صحبت کرده است.

صبا کمالی، بازیگری است که او را با آثاری چون پس از باران، بوتیک و کیف انگلیسی می‌شناسیم. این بازیگر مدتی است که دیگر فعالیتی در زمینه سینما ندارد، اما اخیرا در صحبت‌هایی، به اتفاقات پشت پرده سینمای ایران اشاره کرده و توضیحاتی در این مورد داده است که خواندن آن‌ها خالی از لطف نیست. در ادامه می‌توانید صحبت‌های این بازیگر را بخوانید:

چند سالی است که دیگر کارهای سینمایی انجام نمی‌دهم. این را هم باید بگویم که من از حدود شش سال پیش فوق لیسانس خودم را در رشته مدیریت بیزینس گرفتم و از آن زمان از عرصه سینما و تئاتر فاصله گرفتم و در واقع می‌خواهم فعالیت‌هایم را به سمت کارهای تجاری سوق دهم و خیلی از این موضوع خوشحال هستم. الان هم مدتی است که مجوز یک شرکت تبلیغاتی را گرفته‌ام و می‌خواهم در این زمینه فعالیت کنم. من وقتی وارد این عرصه شدم شرایط خیلی محترمانه‌تر بود و اوضاع هنر نسبت به چند سال اخیر چه از نظر مالی و چه از نظر اخلاقی خیلی بهتر بود، ولی چند سالی است که شرایط به گونه‌ی دیگری است. یک مقدار شرایط کاری وقیحانه شده است و من در شأن خودم نمی‌بینم که به سمت بازیگری پیش بروم، مگر اینکه فضا خوب شود و کیفیت کارها افزایش پیدا کند. در غیر این صورت من اجبار مالی برای کار بازیگری ندارم. مضاف بر اینکه کار تئاتر را سالی یک‌بار انجام می‌دهم؛ یعنی در زمانی که مخاطبان مرا در تلویزیون نمی‌بینند، در تئاتر حضور دارم.

صبا کمالی با انتقاد از برخی تهیه کنندگان گفت:

تا یک جایی می‌توانم با آنها کار کنم و حتی یک جایی با آنها مقابله کردم و وکیل هم گرفتم، حقم را هم گرفتم. اما باید بگویم بازیگری که از این روش استفاده می‌کند او را حذف می‌کنند و اجازه کار به او نمی‌دهند.

کمالی در گفتگوی اخیرش در ادامه افشاگری‌هایش در مورد فساد کلان در سینما اشاره می‌کند که برخی تهیه‌کنندگان سینما بارها او را تهدید کرده‌اند که اگر با آنها راه نیاید او را بیچاره و حذف می‌کنند. وی در ادامه گفت:

ما به بهانه ارزشمندی آمدیم؛ نیامدیم که تن به هزار و یک چیز بدهیم. این عرصه برای من بسیار اهمیت دارد، ولی چون اهمیت دارد فعلا خودم را کنار می‌کشم تا شرایط در شان هنرمند قرار بگیرد و آن موقع با کمال میل شروع به کار کنم.

من یک مقدار گرفتار دشمنی‌های شخصی شدم، که به خاطر نه شنیدن از جانب من بوده است. هر «نه» ای که گفتم پنج سال مرا به یک سمتی شوت کردند. مثلا چه بگویم... فلان تهیه‌کننده‌ای که خودش را منتسب به فلان وزارتخانه می‌کند، ساعت سه صبح به زور می‌خواهد وارد خانه من بشود و من با فحش بیرونش کردم. از این موارد هزاران مدل وجود دارد. آن‌قدر زیاد است که هفتاد من مثنوی می‌شود. هنرپیشه‌های ما صرفا ملعبه هستند و اصلا تصمیم‌گیرنده نیستند. تصمیمات را آدم‌های فاسد دیگری می‌گیرند. ما فکر می‌کنیم هنرپیشه‌ها بد هستند. خانم‌ها بد هستند. خیر این‌گونه نیست. کسانی را انتخاب می‌کنند که به دردشان بخورند. اینکاره باشند. جسم و روحشان کشش این مسائل را داشته باشد.

من ترجیح می‌دهم از تحصیلاتم، تجربیاتم و از خلاقیتم (اگر داشته باشم) در شاخه‌های دیگر هنری استفاده کنم و پول هم از جای دیگری دربیاورم. امیدوار بمانم تا موقعی که مدیر یا مدیرانی پیدا بشوند که دلسوز باشند و تصمیم بگیرند که سر و سامانی به این وضعیت خراب هنر بدهند. این به این معنی نیست که همه کسانی که کار می‌کنند فساد دارند. من به همه این توهین را نمی‌کنم، اما ۷۰ درصد متاسفانه هستند. آن‌چه ارزشمند است این است که این شرایط تغییر کند. من واقعا امیدوارم این شرایط تغییر کند و من اعتقاد دارم که زمین فساد را تحمل نمی‌کند.

نظرات خود را در مورد صحبت‌های این بازیگر با ما در میان بگذارید.