درجه سنی فیلم Spawn مشخص شد

درجه سنی فیلم Spawn مشخص شد

بر اساس گزارش‌های جدید و گفته‌های سازنده، درجه سنی فیلم اسپاون (Spawn) مشخص شده و قرار است درجه‌ای بزرگسالانه‌تر از فیلم ددپول (Deadpool) را از آن خود کند.

تاد مک‌ فارلین، افسانه دنیای کتاب‌های کامیک و همچنین خالق شخصیت پرطرفدار اسپاون، مدت‌های خیلی زیادی سعی داشت تا بتواند اثر جدیدی از شخصیت ضدقهرمان و شیطانی‌ای که خودش خلق کرده بود، بسازد و دوست داشت که هرچه زودتر پروژه تولید اثری که در نظرش داشت وارد مراحل تولید خود شود. طی ماه‌های گذشته، خبرهای متعددی از ساخت فیلم Spawn (اسپاون) منتشر شده است. اواخر ماه تیر امسال بود که تاد مک‌ فارلین، خالق این شخصیت و مجموعه، ساخت ریبوت فیلم Spawn را رسما تایید و اعلام کرد. این فیلم قرار است به دست کمپانی بلوم هاوس پروداکشنز تولید شود و جیسون بلوم، مالک این کمپانی، نیز به‌عنوان تهیه‌کننده در این فیلم حضور خواهد داشت. اگرچه فیلمبرداری این اثر هنوز کار خود را آغاز نکرده ، اما اخیرا تاد مک‌‌فارلین اطلاعات جدیدی از ریبوت فیلم Spawn را به اشتراک گذاشته است.

در جدیدترین اخبار سینما و تلویزیون و در طی مراسم ایس کامیک کان که چندی پیش برگزار شد، مصاحبه‌ای کوتاه با تاد مک‌ فارلین ترتیب داده شده بود. مک فارلین در طی این مصاحبه اعلام کرد که فیلم اختصاصی و ضدقهرمانی او نسبت به بقیه آثار اقتباسی که بر اساس کتاب‌های کمیک ساخته شده‌اند و درجه سنی بزرگسال دارند، تفاوت‌های بسیار زیادی خواهد داشت. او خطاب به خبرنگار سایت خبری پلی‌لیست (The Playlist) اینگونه درباره فیلم خود سخن گفت:

اتفاقاتی که در هالیوود رخ می‌دهد خیلی جالب و خنده‌دار است. زمانی که تو اعلام می‌کنی که قصد داری اثر جدیدی بسازی و درجه سنی این فیلم R است، آنها به‌سرعت می‌گویند: «اوه، مثل فیلم Deadpool (ددپول)؟ یا مثل فیلم Logan (لوگان)؟»؛ با اینکه برای من اصلا اینگونه نبود. به نظر من، فیلم ددپول یک اثر اکشن و خنده‌دار با درجه سنی PG-13 بود. اینکه یک اثر بخش‌های بزرگسالانه داشته باشد و برای نوجوانان و کودکان مناسب نباشد، دلیل بر این نمی‌شود که آن کار حتما درجه سنی بزرگسال دارد. به جز صحنه‌ها و سکانس‌های بزرگسالانه‌ای که داشت، من فکر می‌کنم که این اثر باید درجه سنی PG-13 را می‌گرفت و تا حد خیلی زیادی دارای فرمول چنین آثاری بود.

من دارم درباره درجه سنی بزرگسال صحبت می‌کنم. منظور من از رده سنی بزرگسال این است که ما در این اثر هیچگونه صحنه‌های خنده‌دار و بامزه‌ای نداریم. در فیلم ما هیچگونه گفتگوها و صحبت‌های احمقانه‌ای وجود نخواهد داشت. من هیچوقت دوست نداشتم قهرمان من زمانی که خطر و مشکل در بالاترین حد خود قرار دارد، بخواهد مسخره‌بازی از خودش دربیاورد یا حرف‌های خنده‌دار بزند. زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد من مدام با خودم فکر می‌کنم در این لحظه با این همه خطری که در حال حاضر وجود دارد، اگر قهرمان من نترسد پس برای چی من باید اصلا ترسی درون خودم احساس کنم؟ من دوست دارم قهرمانان من بترسند و به مبارزه با دشمنانشان بپردازند؛ در این صورت اگر قرار باشد مسخره‌بازی از خودشان دربیاورند پس چه سودی دارند؟

اگر قرار بر این باشد که قهرمانی در مواقع خطر و فوق‌العاده ترسناک، نترسد و به طنز و شوخی بپردازد، پس چگونه این ترس به مخاطب منتقل شود و تصور کند که به جای یک اثر نوجوانانه در حال تماشای یک فیلم بزرگسالانه است؟

البته باید این نکته را هم در نظر داشت که اگر به خاطر موفقیت‌ها و فروش خیلی زیاد فیلم لوگان و فیلم ددپول نبود، دیگر سرمایه‌گذاری و اعتماد به هر اثر اقتباسی بر اساس کتاب‌های کامیک که درجه سنی بزرگسال دارند، خیلی خیلی سخت‌تر از قبل می‌شد. علاوه بر موارد عنوان‌شده، لازم به ذکر است که این اولین باری نیست که مک فارلین در مصاحبه‌های مختلف خود به این موضوع اشاره داشته که این اثر ضدقهرمانی‌اش خیلی با آثار اقتباسی کامیک بوکی و به‌خصوص مجموعه آثار ابرقهرمانی دیگر متفاوت خواهد بود. 

مهر سال جاری بود که گزارشگر سایت خبری ددلاین مصاحبه‌ای با تاد مک فارلین ترتیب داد. گزارشگر در طی این مصاحبه از مک فارلین پرسیده بود از آنجایی که این اولین اثری است که او آن را کارگردانی می‌کند، چقدر اعتماد به نفس داشته و چقدر به خودش اعتماد دارد که اصلا چنین استعدادی در او وجود داشته باشد یا اثر خوبی از آب درخواهد آمد یا نه. او در طی این مصاحبه اینچنین درباره فیلم‌اش سخن گفته بود:من از همان ابتدا کتاب‌های کامیک طراحی نمی‌کردم، اما زمانی که شروع به انجام این کار کردم توانستم جایزه‌های مختلفی را از آن خود کنم. من هنوز هم نمی‌دانم که چگونه باید متن موسیقی‌ای را بخوانم، اما جالب است بدانید که جایزه گرمی دارم. من می‌خواهم پول خود را در این پروژه صرف کنم و سرمایه خودم را در آن قرار داده‌ام. پس چه کسی اهمیت می‌دهد که این فیلم و این پروژه بد از آب دربیاید و به آن درجه از موفقیت که ما انتظارش را داریم نرسد. این پروژه، یک فیلم با بودجه ۱۰ میلیون دلار است و استودیو با این میزان می‌توانست یک کارگردان ۲۲ ساله به‌دردنخور را برای این پروژه خود انتخاب کند. اما من می‌خواهم به جای آن کارگردان جوان، یک کارگردان پیر به‌دردنخور باشم که این اثر را کارگردانی می‌کند.

شخصیت اسپاون اولین بار در سال ۱۹۹۲ و در کتاب Spawn #1 ظاهر شد و به هنرنمایی پرداخت. این کامیک داستان آلبرت سیمونز را روایت می‌کند که پس از کشته شدن به جهنم می‌رود و پس از یک معامله برای دیدن همسرش به زمین باز می‌گردد، اما او به یک اهریمن ترسناک تبدیل شده است. او با حضور در این کتاب به‌سرعت توانست خودش را در بین کتاب‌های کامیک تاریک، بی‌رحمانه و ضدقهرمانی‌ای که در دهه ۱۹۹۰ نوشته و منتشر می‌شد تبدیل به یک نماد بکند. قدرت‌هایی که اسپاون داشت به او اجازه می‌داد تا بتواند تله‌پورت کند، تغییر شکل دهد و از انواع سلاح‌ها مخصوصا زنجیر در مبارزات مختلف خود استفاده کند. در سال ۱۹۹۷، فیلم Spawn به کارگردانی مارک ای زی دیپه تولید شد و به روی پرده رفت. این فیلم با بودجه ۴۰ میلیون دلار ساخته شد، اما تنها ۸۷.۸ میلیون دلار در گیشه فروخت و علاوه بر شکست تجاری، نقدهای بسیار ضعیفی نیز از سوی منتقدان دریافت کرد.